Jak poznać różnicę między czeskim kryształem, a jego imitacjami
Dodane: 22.4.2021 14:11.05
22 Kwiecień 2021
Czeskie kryształy mają dobrą sławę na całym świecie. Ceną tego sukcesu i popularności jest powstawanie imitacji udających kryształ. Imitacje ani trochę nie przypominają kryształu swoimi właściwościami, a ich użytkowników często spotyka rozczarowanie. Popatrzmy na to, w jaki sposób można z łatwością zauważyć różnicę między oryginalnym czeskim kryształem i jego imitacjami.
Jakość ma swoją wartość
Sprzedawca próbuje Cię zachęcić podejrzanie niską ceną kryształowego produktu? To znaczy, że musisz mieć się na baczności. Może chodzić o imitację. Czeski kryształ charakteryzuje się wysoką jakością materiału i precyzją obróbki. W procesie produkcji wykorzystywane są skomplikowane procesy i najnowocześniejsze technologie. Na przykład w procesie szlifowania. Wspomniane aspekty znajdują oczywiście odzwierciedlenie również w cenie kryształowych produktów.
Podejrzanie niska cena może być jednym z sygnałów ostrzegawczych alarmujących o imitacji. Jeśli znaleźliście sprzedawcę,u którego ceny podobnych produktów są o jedną trzecią czy nawet połowę tańsze niż u konkurencji, jest niezwykle prawdopodobne, że coś nie jest w porządku.
Podpowie Ci typowy połysk lub masa
Istnieją podstawowe wytyczne, jak rozróżnić czeski kryształ i jego imitację. Kryształ charakteryzuje się typowym wysokim połyskiem i migotaniem. Wyjątkowym załamaniem światła, który wzmacnia siłę światła z żarówek przy żyrandolach. Zwykłe szkło lub akrylowe tworzywa sztuczne – czyli materiały najczęściej wykorzystywane do tworzenia imitacji – nie mają tych właściwości ani charakterystycznego kąta załamania światła.
Za intensywny połysk i kąt załamania światła odpowiada obecność tlenku ołowiu. Właśnie dzięki niemu kryształowe szkło łamie światło tak, że mieni się kolorami tęczy i odbija pełne spektrum światła. Tlenek ołowiu dodaje szkłu masy – imitacje kryształu mogą być nawet o połowę lżejsze niż oryginał.
Imitacja będzie miała niższą żywotność. Szybko starzeją się przede wszystkim imitacje, w których wykorzystano plastik, który szarzeje. Właściciele żyrandoli z akrylowych tworzyw sztucznych na pewno już coś o tym wiedzą. Imitacje kryształu często pochodzą z Chin, ewentualnie z innych państw z jeszcze niższymi kosztami produkcji.
Przepisy prawne uwzględniają udział tlenku ołowiu
Kwestię różnic między kryształem a imitacjami poruszają również przepisy prawne. Różnią się one w poszczególnych państwach. Zasady Unii Europejskiej mówi o tym, że szklany produkt musi mieć zawartość tlenku ołowiu wyższą niż 10 %, aby dany produkt mógł być nazywany „kryształem". Jeśli wspomniana zawartość jest wyższa niż 30%, produkt określany jest jako „kryształ z wysoką zawartością ołowiu". W Stanach Zjednoczonych wystarczy jednak zaledwie 1% tlenku ołowiu, aby szkło mogło być klasyfikowane jako kryształ. Termin „kryształ ołowiany" używany jest obecnie w przypadku produktów szklanych z zawartością ponad 24 %.
Tomáš Feix
